Jouw balans in het leven
Kort geleden ben ik bij het Open Up festival geweest, een spiritueel festival waar ik de afgelopen jaren steeds met een team workshops gaf waarbij elke workshop afgeladen vol zat met daarnaast lange wachtlijsten.
Dit jaar was het anders. De leiding van eht efstival gaf aan andere workshops te willen aanbieden. Mijn verzoek om op het healingveld adem- of massagesessies te komen geven werd ook afgewezen.
Au, dat deed even pijn. De vraag die direct bij me opkwam was: wat heb ik gedaan om zo afgewezen te worden? Ik kon geen antwoord vinden en begreep vrij snel dat deze beslissing niet persoonlijk hoefde te zijn bedoeld.
Het is elk jaar een geweldig festival geweest, dus ik besloot dit jaar maar eens mezelf lekker te verwennen door als deelnemer op dit festival aanwezig te zijn. Ik had daar wel zin in, ondanks het feit dat deze afwijzingen eerder dit jaar niet echt leuk voelden. Lekker 5 dagen allerlei workshops volgen voor mijzelf. Hmmmm!
Eenmaal aangekomen op het festival wachtte mij een onaangename gewaarwording: er was een grote groep mensen al 3 dagen samen druk bezig geweest om het festival op te zetten: daar hoorde ik niet bij. Er waren mensen die vol enthousiasme workshops gaven: daar hoorde ik niet bij. Er waren mensen die hun gave van de muziek kwamen brengen: daar hoorde ik niet bij…..Ik hoorde nergens bij….ineens speurde ik een verlorenheid en verdriet.
“Wat gek”, dacht ik bij mezelf. Was ik dan zo geïdentificeerd met mijn rol als Transformational Breath trainer dat ik niet meer gewoon van dit festival kon genieten als deelnemer? Was ik zo’n verstokte hulpverlener geworden dat ik niet los kon komen van deze rol?
Het was een waardevolle vraag om mezelf te stellen. Ik heb deze 5 dagen gebruikt om de vraag te onderzoeken “wie ben ik als ik geen hulp verleen?”.
Ik merkte dat het niet ging over de identificatie met het trainerschap of het uitoefenen van mijn vak. Het ging er om dat ik iets kon bijdragen. Ik realiseerde mij dat ik heel gelukkig wordt als ik iets kan bijdragen, op welke wijze dan ook.
En daarmee raak ik volgens mij de kern. Om een gebalanceerd leven te leiden, is voor ieder mens de balans tussen vier hoofdaspecten van belang: geld, vrijheid, vervulling en een bijdrage leveren.
We bewegen ons steeds in deze 4 kwadranten, waarbij het midden volledige balans betekent in het leven. Als je leven uit balans is, is het dus van belang om te kijken in welk kwadrant je het minste scoort. Dit kwadrant heeft dan de meeste aandacht nodig om je weer naar balans te brengen.
Een bijdrage leveren is dus een hele belangrijke factor in mijn leven. Niet voor niets ben ik ooit begonnen als arts en ben ik daarna doorgegaan als heler. Natuurlijk zou ik niet zo gelukkig zijn als dit aspect mij niet ook tegelijk in vervulling bracht. Mijn werk vervult bij deze twee kernkwadranten tegelijk.
Het feit dat ik verdrietig wordt als ik geen bijdrage lijk te kunnen leveren is met dit besef wel logisch.
Ik ben daarom volledig in het reine gekomen met dit verdriet. Ik sta mezelf volledig toe om heel gelukkig te zijn met mijn werk en wat ik uitdraag op deze wereld.
Vraag: op welke manier ga jij om met je praktijk? Hoe is jouw balans tussen deze 4 kwadranten en welk kwadrant heeft momenteel de meeste aandacht nodig?
Ik lees graag je reactie hier onderaan mijn blog.
Veel liefs,
Nadja
